Europeana publiceerde gisteren het lang verwachte Public Domain Charter. Met het Charter probeert Europeana het publieke domein te verdedigen tegen het voortwoekerende copyright-virus. De belangrijkste stelling in het Charter is dat digitalisatie van werken (kunstwerken, boeken, brieven) waarop geen copyright berust niet mag leiden tot nieuwe pseudo-auteursrechtelijke beperkingen. Musea en bibliotheken kunnen geen copyright claimen op reproducties van werken waarop geen copyright meer rust — wat helaas een maar al te gebruikelijke praktijk is.

Het Charter: ‘Exclusive control over Public Domain works cannot be re-established by claiming exclusive rights in technical reproductions of the works, or by using technical and or contractual measures to limit access to technical reproductions of such works. Works that are in the Public Domain in analogue form continue to be in the Public Domain once they have been digitised.’

In de twintigste eeuw zijn de termijnen van het auteursrecht herhaaldelijk verlengd. ‘As a result a large portion of our shared culture and knowledge is locked away behind copyright and technical restrictions, and we must ensure that this situation will not be worsened in the future.’ Bibliotheken en musea zijn de hoeders van ons erfgoed, en ‘(…) they need to ensure that works in the Public Domain are accessible to all of society, by making them available as widely as possible.’

‘The aim of this Charter is to give a clear signal to content providers, policy makers and the public that Europeana and the Europeana Foundation believe in and wish to strengthen the concept of the Public Domain in the digitised world.’

Het blijft uiterst voorzichtig: het echte probleem zijn natuurlijk de werken waarop nog wel auteursrecht rust. Maar desondanks een belangrijke stap.

Geplaatst in digitale bibliotheek, weblog digital humanities

Comments are closed.