Op de portaalsite ‘Annotation and Authoring for the Semantic Web‘ worden annotatiehulpmiddelen besproken. Eén van de besproken programma’s is de Ontomat Annotizer.

Ontomat kan webpagina’s annoteren. De versie wordt aangeboden is een alfa-versie. Het is moeilijk om een volledige indruk van de functionaliteit te krijgen, omdat e.e.a. althans op mijn computer nogal eens vastloopt, of weigert te doen wat ervan wordt verwacht.

In elk geval: de annotatie verloopt aan de hand van een ontologie in OWL. In de ontologie zijn de klassen van zaken gedefinieerd die de onderzoeker relevant vindt. In principe kan dat een eigen ontologie zijn. Een eenvoudige editor voor zo’n ontologie zit in het pakket ingebakken. Een onderzoeker die zich interesseert voor, om een dwarsstraat te noemen, verwijzingen naar de historische werkelijkheid in romans kan dus een ontologie definiëeren waarin klassen voorkomen als ‘personen’, ‘plaatsen’, ‘tijdstippen’, of wat hij/zij maar interessant vindt.
In de HTML kunnen dan passages worden geselecteerd en gesleept naar het eveneens geopende ‘browser’ van de ontologie, waar de passage wordt ‘gedropt’ op de juiste klasse. Daarmee wordt de betreffende passage geannoteerd. In de ontologie kunnen attributen worden gedefinieerd die voor die klasse van toepassing zijn. Voor de klassen ‘personen’ zouden ‘naam’ en ‘geslacht’ relevante kenmerken kunnen zijn. Bij de annotatie kunnen die attributen worden ingevuld. Vervolgens is het ook mogelijk om relaties te leggen tussen geannoteerde objecten (persoon stierf in plaats)

De annotaties lijken gedeeltelijk te worden opgeslagen in de ontologie-file. Gedeeltelijk komt de informatie ook terecht in de HTML-bestanden.

Het concept van annoteren op basis van een ontologie is buitengewoon zinvol. Wat ik ook wel elegant vind is het slepen van de geselecteerde passage naar het venstertje met de annotatieklassen.

Er zit nog wel meer functionaliteit in het programma, maar het moeizame functioneren maakt het lastig er veel meer over te zeggen.

In het kader van het EDITOR project houden we onze collega-annotatiehulpmiddelen graag een beetje in de gaten. De voornaamste conceptuele beperking van de OntoMat-Annotizer is m.i. de focus op webpages. Het beginpunt en eindpunt van de annotatie wordt opgeslagen in de annotatie. Terwijl, als er iets zeker is, het toch wel is dat webpagina’s geen erg duurzaam ‘target’ zijn om naar te wijzen – laat staan offsets ín die webpagina’s.

Geplaatst in annotation, software, weblog digital humanities

Comments are closed.