Delen via Twitter
Abonneer op RSS feeds
Nieuws
Agenda
Weblog e-tekstualiteit
Achtergrond Deze site is geinitieerd door:
De Maatschappij der Nederlandse Letterkunde heeft de Frans Kellendonk-prijs 2014 toegekend aan Esther Gerritsen, auteur van onder meer Tussen een persoon, Een kleine miezerige god , en Dorst .
De prijs wordt eens in de drie jaar toegekend aan een Nederlandstalige auteur van wie het literair oeuvre getuigt van een onafhankelijke en originele kijk op maatschappelijke of existentiële problematiek. De prijs wordt gegeven door de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en is ingesteld op initiatief van de Stichting Frans Kellendonk Fonds.
Uit het juryrapport:
‘De schrijfster Esther Gerritsen (1972) zoekt in haar proza voortdurend de grens op tussen normaal en zonderling gedrag, en tussen publieke en privézaken. Haar inzet is iets van mensen te snappen, en ‘fictie is dé manier om te onderzoeken hoe mensen in elkaar zitten’, aldus Gerritsen zelf. Haar romans gaan over de binnenwereld van vrouwen, en hoe die intieme wereld kortsluiting maakt met de buitenwereld. Vervreemding, onvertrouwdheid, onhuiselijkheid: de gezinsverbanden in Gerritsens boeken zijn geen havens of bakens, maar plekken waar het leven een gevecht is. Dat gevecht beschrijft ze niet zonder humor. Gerritsen ziet het pijnlijke in het grappige, en het grappige in het pijnlijke, in de relaties tussen mensen.
(…)
Haar personages balanceren vaak op de rand van de psychose, en juist daar is voor de lezer scherp te zien hoe hoog de eisen zijn die de maatschappij aan mensen stelt, en hoe velen ten onder gaan. De gebruikelijke sociale logica en omgangsvormen worden door de schrijfster meteen buiten werking gesteld. Zodra het irrationele leidend wordt in het verhaal, is Gerritsen op haar best.
Ook op de korte baan is Gerritsens werk maatschappelijk onaangepast te noemen. Haar columns, gebundeld in Jij hebt iets leuks over je en Ik ben vaak heel kort dom zijn stuk voor stuk kleine case studies van personages en verhaallijnen; de grens tussen werkelijkheid en verhaalwereld lijkt vaak bescheiden. Of Gerritsen nu schrijft over haar liefde voor tv-series als Dallas (‘Ik denk dat mijn wereldbeeld is gevormd in de jaren tachtig door de eerste soap die ik in mijn leven zag’) of over de onwenselijkheid van het niet nuttigen van een bestelde kop koffie (‘Waarom zou het geen verspilling zijn wanneer die koffie opgedronken wordt, maar wel wanneer die koffie daar blijft staan?’), Gerritsen stelt vragen bij de sociale conventies rond ons handelen en denken, conversaties en andere menselijke interacties.
Niet alleen in haar onderwerpkeuze, maar ook in haar stijlgevoel is Gerritsen een buitencategorie. Haar absurdistische logica en subtiel-humoristische stem maken iedere zin in haar romans en columns een ‘typische Gerritsen’. Dat is bijzonder in de Nederlandse letteren en dat is een belangrijke overweging geweest van de jury om Esther Gerritsen te nomineren voor de Frans Kellendonk-prijs. Voor Kellendonk was een superieure en onderscheidende stijl hét mes om de maatschappij, sociale gewoontes en vooronderstellingen mee te fileren. Dat lemmet past wonderwel in de hand van Gerritsen.’
Jasper Henderson, Ton van Kalmthout en Maria Vlaar vormden de Commissie van voordracht.
De prijs bestaat uit een oorkonde en een bedrag van € 5.000 en wordt uitgereikt te Nijmegen op 24 februari 2014, voorafgaand aan de door de Radboud Universiteit Nijmegen georganiseerde Frans Kellendonk-lezing. Deze lezing zal worden uitgesproken door A.F.Th. van der Heijden.
De bijeenkomst begint om 15.30 uur.
Locatie: Concertgebouw De Vereeniging, Keizer Karelplein 2d, 6511NC Nijmegen.
Eerdere laureaten waren Arnon Grunberg (2011), Marjolijn Februari (2008), Piet Gerbrandy (2005), Henk van Woerden (2002), Dirk van Weelden (1999), Benno Barnard (1996) en Kristien Hemmerechts (1993).
Contactgegevens:
mnl@library.leidenuniv.nl
mg.vlaar@xs4all.nl tel: 0628078835