Interessant, omdat het in veel opzichten lijkt op ons eigen annotatietool EDITOR: John Bradley’s Pliny. Van de welkompagina: ‘The essential concept behind Pliny is captured in the act of recording with an annotation or note a personal response to something you are reading.’ Annotaties kunnen betrekking hebben op webpages, op bestanden, of op afbeeldingen.

Pliny biedt een faciliteit die in EDITOR geheel afwezig is, namelijk een manier om annotaties visueel te groeperen op pagina’s. Het idee is dat de onderzoeker daarmee een mentaal model van het terrein en van zijn observaties kan vormen. In EDITOR hebben we annotatievelden die een categorisering uitdrukken, maar dat wil Bradley juist niet: categorisering moet niet vooraf worden vastgelegd, maar moet op basis van gemaakte annotaties en het bijbehorend denkproces tot stand komen. Dergelijke pagina’s lijken op de netwerken zoals die gemaakt kunnen worden op basis van annotaties in programma’s als Atlas.ti. Zo kan ook een plan van een bijbehorend artikel groeien.

Overigens is Pliny een toepassing die draait op een werkstation – dus niet in een browser. Bradley vindt dat browser-interfaces een armoedige functionaliteit bieden. Het motto waaronder hij Pliny presenteerde op het congres Digital Humanities 2006 was: ‘A Response to the Business-to-Consumer “Cultural Hegemony” in Humanities Computing’. Bradley stelt dat browser-interfaces de interfaces zijn waarmee het bedrijfsleven de consument afscheept, terwijl Business-to-Business toepassingen echte applicaties zijn, met rijkere functionaliteit. Een interessante stellingname, waarmee niet iedereen het eens zal zijn.

Geplaatst in annotation, software, weblog digital humanities

Comments are closed.