Onlangs gepresenteerd: een vernieuwende digitale brieveneditie van de Zwitser Alfred Escher (1819-1882), met onder andere een fraai ogende koppeling tussen tekst en facsimile.

 

Onlangs kwam een eerste collectie brieven van de negentiende-eeuwse Zwitserse politicus Alfred Escher digitaal beschikbaar in de Alfred Escher-Briefedition. De correspondentie wordt zowel gedrukt als digitaal uitgegeven. Een aantal delen is al op papier beschikbaar. In 2015 zouden de gedrukte en de digitale editie gereed moeten zijn.

De digitale editie onderscheidt zich door een aantal interessante vernieuwingen. De meest opvallende vernieuwing is zonder twijfel de elegante manier waarop de digitale facsimile aan de tekst is gekoppeld. Wanneer de gebruiker de muis boven een regel van de transcriptie plaatst, wordt daaronder een uitsnede van de betreffende regel uit de facsimile getoond. Tegelijkertijd wordt op de facsimile aan gegeven waar de betreffende tekst zich bevindt.

facsimile fragment

Blijkens de lijst met credits van de site heeft men een programma voor automatische regelherkenning gebruikt om de koppeling tussen tekst en zones van de facsimile te kunnen leggen.

Een andere interessante vernieuwing is ‘Mein Escher’. Gebruikers met een account kunnen hun browse-geschiedenis raadplegen, kunnen brieven opslaan en organiseren in mappen, en zoekacties opslaan (dat laatste lijkt nog niet te werken). Mapen kunnen worden gedeeld met andere gebruikers (op basis van emailadres) of met de hele wereld. Veel projecten vinden dit soort functionaliteit wenselijk, maar bijna niemand komt er toe het ook daadwerkelijk te bouwen. Het zou interessant zijn te weten of en hoe er gebruik van wordt gemaakt.

Wat tenslotte erg mooi is: de tijdlijn. De tijdlijn geeft toegang tot de correspondentie per jaar en toont, gecodeerd in kleur, de verschillende functies die Escher in de betreffende periode bekleedde. (Helaas gaat het overzicht een beetje verloren op het moment dat je een bepaald jaar selecteert).

 

Een heel praktisch detail is de verwijzing naar volgende en vorige brief in een correspondentie. Je begrijpt eigenlijk niet waarom zo’n link niet in alle brievenuitgaven aanwezig is. Ook handig: een lijst van genoemde personen in de marge, waarmee de gebruiker verwijzingen   naar die personen kan laten oplichten.

 

De editie is overigens zeker niet perfect. Vooral de organisatie van het menu vind ik vreemd, omdat je zou verwachten dat toegang tot de brieven de meest prominente plaats krijgt. Maar dat maakt de editie niet minder interessant.

Overigens blijkt uit de Credits ook dat aan dit project een groot aantal personen met diverse vaardigheden heeft meegewerkt, ondersteund door een nog grotere groep sponsors. Het is frustrerend, maar om iets echt moois te maken is een flinke hoeveelheid geld noodzakelijk.

Geplaatst in 19e eeuw, editie, weblog digital humanities

Comments are closed.