Een Servische en Tsjechische vertaling van Jacob Israël de Haan’s Pijpelijntjes roept bij Rob Delvigne de vraag op naar de beschikbaarheid van deze en andere titels in Nederland.

Eind 2011 verscheen Pijpelijntjes van Jacob Israël de Haan in het Servisch: Priče iz predgrađa Pejp. Vertaling en nawoord zijn van Jelica Novaković-Lopušina. Vijf jaar eerder konden de Tsjechen met Pijpelinky kennismaken, in de vertaling van Veronika Havlíková.

In een toonaangevende Tsjechische krant kreeg het boek de maximale 5 sterren. Tsjechische reaguurders namen op internet de vertaalster van deze homo-smerigheid op de korrel. Het is nog te vroeg om te weten hoe de Servische lezers reageren.

In het Nederlands is Pijpelijntjes niet meer leverbaar. De tekst is wel digitaal beschikbaar, op de site van de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse letteren. Daarvoor is gebruik gemaakt van de uitgave door Wim J. Simons in 1974, een reprint van de eerste druk uit 1904.

In dezelfde Digitale Bibliotheek is Pathologieën opgenomen, ook die naar een editie van Simons. Deze editie is echter opnieuw gezet naar de druk van 1908. En dat is bepaald niet met de grootste zorgvuldigheid gebeurd. Je zou toch verwachten, dat in zo’n gezaghebbend kader gekozen zou zijn voor een gezaghebbende tekst. Het had voor de hand gelegen om de brontekst, de roman van 1908, rechtstreeks te digitaliseren.

Het kan altijd beroerder. Het portret van Dorian Gray is in 1893 vertaald door mevrouw Couperus. Zij heeft de roman van Oscar Wilde aanzienlijk bekort: een hoofdstuk is bijna in zijn geheel komen te vervallen en veel bespiegelingen zijn weggelaten. Als zij zich op dezelfde manier aan het werk van haar man vergrepen had, dan  kenden wij zijn hoofdwerk nu als Het boek van de kleine ziel. Haar vertaling is ooit gedigitaliseerd in het kader van het Gutenberg-project. Het is nu als e-book via amazon.com te bestellen. Recente, veel betere vertalingen van Dorian Gray hebben het nakijken.

Rob Delvigne

Comments are closed.